جدیدترین فیلم و سریال

- ژورنال کن 08: داستان شاهزاده خانم کاگویا و مهامات صالح آرون -
عکس روز

بروس لابروس و مادام دوبت فایر. او در آنجا کلاس کلاس Croisette است.

نقل قول روز

بنابراین به زودی فیلم با هم است. این مورد علاقه همه نیست.

فیلم روز

داستان شاهزاده خانم کاگویا توسط ایسائو تاکاهاتا

کمی نرمش در این دنیای وحشیانه. چه لذتی دارد که آخرین فیلم (آرامگاه) Isao Takahata (مقبره کرم شب تاب) را کشف کرد ، چهارده سال پس از همسایگان من یامادا. از آن لذت بیشتری ببرید زیرا تقریبا هیچ سرگرمی برای همه انتخاب ها وجود ندارد. این شاید تأثیرگذارترین اثر جشنواره تاکنون باشد. یک پرنسس توسط خدایان ماه به زمین فرستاده می شود. این زیبایی در فضای باز توسط زن و شوهر پیرمرد کوچکی که از برش بامبو در جنگل امرار معاش می کنند ، پرورش می یابد. او قبل از اینکه تجربه تلخی از شکوه زندگی پرنسس داشته باشد ، با سرعت زیادی در جنگلی از آبرنگ ها بزرگ می شود. والدین او مسئولیت سنگین تبدیل وحشی کوچک به یک اشراف برجسته را احساس کردند. ما بعضی اوقات به مولان یاغی فکر می کنیم که کم و بیش برعکس عمل می کرد. توجه به جزئیات ، سادگی درخشان خط ... چاپهای تاکاهاتا مناظر خوشایندی را برای چشمهای خسته ارائه می دهد ، که مانع از این نمی شود که به او چند پیش بینی خشنتر اجازه دهد. به خصوص در سکانس باشکوهی که شاهزاده خانم از یک ضیافت به احترام او (که حتی اجازه حضور در آن را ندارد) فرار می کند. خط ضخیم می شود ، همه چیز تار می شود ، ریتم با سرعت به مرز انتزاع می رود. صحنه ای محوری و آتشین ، که با این وجود بدترین حالت را برای دختر جوان نشان می دهد. از آنجا که ستایش از پرواز غیرممکن است ، مانند یک قهرمان اسطوره ای واقعی ، او نمی تواند برای مدت طولانی از سرنوشت خود فرار کند. این فیلم که با پیوند دادن صحنه های کودکی مورد ستایش ترین موارد (اولین قدم ها ، کشف طبیعت ...) ، سعی در همدردی ما داشت ، ما در نهایت از قساوت دریغ نکنید. ما خیلی زود سختگیری بی وقفه و تراژیک داستان های کودکان را فراموش می کنیم. RC
مصاحبه روز

ماهامات صالح آرون ، عضو هیئت منصفه Cinéfondation

"من امیدوارم که قاره آفریقا نخل طلا را بازگرداند"

فرانکو-چادی از کن خوشش می آید و کن به او پس می دهد. او که روحیه خود را با Un Homme qui crie (جایزه هیئت داوران) مشخص کرده بود ، خود را در هیئت داوران Cinéfondation می بیند و برای یادآوری خاطرات (خوب) پنج دقیقه استراحت می کند. مصاحبه با رافائل کلیرفوند

شما در هیئت داوران مسابقه رسمی به ریاست دنیرو در سال 2011 بودید. خاطرات زنده؟ بنابراین به طور معمول ، ما به مدت 20 سال در مورد دادرسی صحبت نمی کنیم. با این حال ، می توانم در مورد بقیه موارد برای شما بگویم. اولیویه آسایاس در مورد سخاوت صحبت کرد ، اینکه شما باید با فیلم سخاوتمند باشید و این من را بسیار تحت تأثیر قرار داد. فیلم ها را نشکنید. و با دنیرو فهمیدم که مردان بزرگ بسیار ساده هستند. شما باید به بن بست رسیده باشید تا به خود بگویید نباید به دنیا نگاه کنی ، این دنیا بخشی از آن است و نباید آن را تحقیر کنی.

فکر می کنید تیمبوکتو Abderrahman Sissako می تواند برنده شود؟ انگشتانم به هم خورده است ، امیدوارم که قاره آفریقا نخل طلا را بازگرداند. این رویایی است که می بینیم. خواهیم دید ، من او را ندیده ام.

در سال 2010 ، جایزه هیئت داوران را برای Un Homme qui crie دریافت کردید. با نگاهی به گذشته ، آیا از سخنرانی خود راضی هستید؟ بله ، من گفته بودم که فیلم ها باید برای افرادی که دوستشان دارید مثل یک ظرف درست شود. علاوه بر این ، اگر من فیلمساز نبودم ، فکر می کردم یک آشپز بودم و هنگام سفر ، در آفریقا جوانانی وجود دارند که این جمله را برای من تکرار می کنند و می گویند که آنها آنها را بسیار لمس کرده است. با این حال وقتی اینطور صحبت می کنیم ، هرگز این احساس را نداریم که بتوانیم به این هدف ضربه بزنیم.

آیا جشنواره های فیلم در چاد برگزار می شود؟ نه ، ما راه طولانی را طی کرده ایم. جایی نبود. از سال 2011 ، ما فقط یک تئاتر برای 12 میلیون نفر داریم ... اما ما این پروژه مدرسه فیلم را داریم که باید در سال 2015 افتتاح شود. پس از آن ، ما می توانیم یک جشنواره غیر رقابتی نسبتاً متراکم را طی چند روز فکر کنیم. تاریخی که عشق به سینما را دوباره در مرکز زندگی فرهنگی قرار دهد.

و اگر نه ، شما قصد دارید آن را هنگام کف دست داشته باشید؟ (می خندد) من فکر می کنم افراد زیادی هستند که برنامه های خود را بیرون آورده اند. ما نباید با خود بگوییم که باید آن را در فلان زمان داشته باشیم. گاهی اوقات می فهمیم که همه چیز کار می کند ، شیمی وجود دارد و نمی توانیم آن را برنامه ریزی کنیم. اما از آنجا که گدار هرگز در کن جایزه ای نداشته است ، می توانیم با خود بگوییم که این مهمترین چیز نیست. او هنوز استاد ما در کره زمین است ، او یکی از تحسین برانگیزترین فیلمسازان است. هرچند می تواند ما را کمی فروتن کند.

و علاوه بر این ، او امسال یک بار دیگر بدون هیچ چیز ترک خواهد کرد ، درست است؟ من فکر می کنم او قصد دارد دست خالی برود ،

- ژورنال کن 08: داستان شاهزاده خانم کاگویا و مهامات صالح آرون -
عکس روز

بروس لابروس و مادام دوبت فایر. او در آنجا کلاس کلاس Croisette است.

نقل قول روز

بنابراین به زودی فیلم با هم است. این مورد علاقه همه نیست.

فیلم روز

داستان شاهزاده خانم کاگویا توسط ایسائو تاکاهاتا

کمی نرمش در این دنیای وحشیانه. چه لذتی دارد که آخرین فیلم (آرامگاه) Isao Takahata (مقبره کرم شب تاب) را کشف کرد ، چهارده سال پس از همسایگان من یامادا. از آن لذت بیشتری ببرید زیرا تقریبا هیچ سرگرمی برای همه انتخاب ها وجود ندارد. این شاید تأثیرگذارترین اثر جشنواره تاکنون باشد. یک پرنسس توسط خدایان ماه به زمین فرستاده می شود. این زیبایی در فضای باز توسط زن و شوهر پیرمرد کوچکی که از برش بامبو در جنگل امرار معاش می کنند ، پرورش می یابد. او قبل از اینکه تجربه تلخی از شکوه زندگی پرنسس داشته باشد ، با سرعت زیادی در جنگلی از آبرنگ ها بزرگ می شود. والدین او مسئولیت سنگین تبدیل وحشی کوچک به یک اشراف برجسته را احساس کردند. ما بعضی اوقات به مولان یاغی فکر می کنیم که کم و بیش برعکس عمل می کرد. توجه به جزئیات ، سادگی درخشان خط ... چاپهای تاکاهاتا مناظر خوشایندی را برای چشمهای خسته ارائه می دهد ، که مانع از این نمی شود که به او چند پیش بینی خشنتر اجازه دهد. به خصوص در سکانس باشکوهی که شاهزاده خانم از یک ضیافت به احترام او (که حتی اجازه حضور در آن را ندارد) فرار می کند. خط ضخیم می شود ، همه چیز تار می شود ، ریتم با سرعت به مرز انتزاع می رود. صحنه ای محوری و آتشین ، که با این وجود بدترین حالت را برای دختر جوان نشان می دهد. از آنجا که ستایش از پرواز غیرممکن است ، مانند یک قهرمان اسطوره ای واقعی ، او نمی تواند برای مدت طولانی از سرنوشت خود فرار کند. این فیلم که با پیوند دادن صحنه های کودکی مورد ستایش ترین موارد (اولین قدم ها ، کشف طبیعت ...) ، سعی در همدردی ما داشت ، ما در نهایت از قساوت دریغ نکنید. ما خیلی زود سختگیری بی وقفه و تراژیک داستان های کودکان را فراموش می کنیم. RC
مصاحبه روز

ماهامات صالح آرون ، عضو هیئت منصفه Cinéfondation

"من امیدوارم که قاره آفریقا نخل طلا را بازگرداند"

فرانکو-چادی از کن خوشش می آید و کن به او پس می دهد. او که روحیه خود را با Un Homme qui crie (جایزه هیئت داوران) مشخص کرده بود ، خود را در هیئت داوران Cinéfondation می بیند و برای یادآوری خاطرات (خوب) پنج دقیقه استراحت می کند. مصاحبه با رافائل کلیرفوند

شما در هیئت داوران مسابقه رسمی به ریاست دنیرو در سال 2011 بودید. خاطرات زنده؟ بنابراین به طور معمول ، ما به مدت 20 سال در مورد دادرسی صحبت نمی کنیم. با این حال ، می توانم در مورد بقیه موارد برای شما بگویم. اولیویه آسایاس در مورد سخاوت صحبت کرد ، اینکه شما باید با فیلم سخاوتمند باشید و این من را بسیار تحت تأثیر قرار داد. فیلم ها را نشکنید. و با دنیرو فهمیدم که مردان بزرگ بسیار ساده هستند. شما باید به بن بست رسیده باشید تا به خود بگویید نباید به دنیا نگاه کنی ، این دنیا بخشی از آن است و نباید آن را تحقیر کنی.

فکر می کنید تیمبوکتو Abderrahman Sissako می تواند برنده شود؟ انگشتانم به هم خورده است ، امیدوارم که قاره آفریقا نخل طلا را بازگرداند. این رویایی است که می بینیم. خواهیم دید ، من او را ندیده ام.

در سال 2010 ، جایزه هیئت داوران را برای Un Homme qui crie دریافت کردید. با نگاهی به گذشته ، آیا از سخنرانی خود راضی هستید؟ بله ، من گفته بودم که فیلم ها باید برای افرادی که دوستشان دارید مثل یک ظرف درست شود. علاوه بر این ، اگر من فیلمساز نبودم ، فکر می کردم یک آشپز بودم و هنگام سفر ، در آفریقا جوانانی وجود دارند که این جمله را برای من تکرار می کنند و می گویند که آنها آنها را بسیار لمس کرده است. با این حال وقتی اینطور صحبت می کنیم ، هرگز این احساس را نداریم که بتوانیم به این هدف ضربه بزنیم.

آیا جشنواره های فیلم در چاد برگزار می شود؟ نه ، ما راه طولانی را طی کرده ایم. جایی نبود. از سال 2011 ، ما فقط یک تئاتر برای 12 میلیون نفر داریم ... اما ما این پروژه مدرسه فیلم را داریم که باید در سال 2015 افتتاح شود. پس از آن ، ما می توانیم یک جشنواره غیر رقابتی نسبتاً متراکم را طی چند روز فکر کنیم. تاریخی که عشق به سینما را دوباره در مرکز زندگی فرهنگی قرار دهد.

و اگر نه ، شما قصد دارید آن را هنگام کف دست داشته باشید؟ (می خندد) من فکر می کنم افراد زیادی هستند که برنامه های خود را بیرون آورده اند. ما نباید با خود بگوییم که باید آن را در فلان زمان داشته باشیم. گاهی اوقات می فهمیم که همه چیز کار می کند ، شیمی وجود دارد و نمی توانیم آن را برنامه ریزی کنیم. اما از آنجا که گدار هرگز در کن جایزه ای نداشته است ، می توانیم با خود بگوییم که این مهمترین چیز نیست. او هنوز استاد ما در کره زمین است ، او یکی از تحسین برانگیزترین فیلمسازان است. هرچند می تواند ما را کمی فروتن کند.

و علاوه بر این ، او امسال یک بار دیگر بدون هیچ چیز ترک خواهد کرد ، درست است؟ من فکر می کنم او قصد دارد دست خالی برود ،